رکودهای رضازاده با وجود ستاره جدید وزنه برداری به خطر افتاد
آيا "علي حسيني" ركوردهاي رضازاده را خواهد شكست؟
زمانيكه به ركوردشكنيهاي حسين رضازاده از سال 1999 به بعد و رقابتهايش در صحنههاي بسيار سخت و دشوار نظر ميافكنيم، درمييابيم كه اين قهرمان سابق سنگين وزن جهان و المپيك چگونه گردنههاي صعبالعبور افتخار را گذرانده و حد نصابهايي بر جاي گذارده است كه به سختي ميتوان به شكسته شدن آنها اميدوار بود. اما نزديكان وزنهبرداري ايران برخلاف نظر قهرمان دو دورهي المپيك كه ميپندارد «فرزندش ركوردهايش را خواهد شكست»، در زماني نه چندان دور در پي ستارهي جديدي براي ايران و جهان هستند. ستارهاي كه او هم از ديار قويترين مرد سابق جهان آمده و قدرتي همچون انسانهاي اسطورهاي دارد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، حسين رضازاده در طول كمتر از ده سال حضور در عرصهي رقابتهاي قهرماني، بارها و بارها ركوردهاي جهان و المپيك را شكست و خوشرنگترين و با ارزشترين مدالها را كسب كرد. در اين عرصه جانشيني و رقابت با قهرمان دو دورهي المپيك بسيار پرافتخار بود كه اگر وزنهبرداري ركوردهاي دوران نوجواني و يا جواني و حتي محلات! رضازاده را ميشكست، اين خبر به عنوان افتخاري بزرگ براي آن وزنهبردار منتشر ميشد. با اين اوصاف سوالي كه اكنون به ذهنها متبادر ميگردد، اين است كه آيا وزنهبرداري از ايران پا به عرصهي رقابتها خواهد گذاشت كه چنين افتخاري را كسب كند؟ آيا حد نصابهايي كه رضازاده قرار داده به زودي خواهد شكست؟ آيا وزنهبرداري ايران و جهان آبستن حضور يك ستارهي جديد در آسمانش است؟!
علاقهمندان و نزديكان به وزنهبرداري گر چه با شك و ترديد به اين سوالها پاسخ ميدهند، اما اميد زيادي دارند كه اين ستارهي جديد، درخشش خود را به زودي آغاز كند.
*** يادي از معمار وزنهبرداري ايران و كشف جديدش
درست است كه "يوردان گئورگي ايوانف" سياهترين كارنامه را در بين مربيان خارجياي دارد كه سابقهي فعاليت در ايران را دارند، اما همهي كارشناسان ميدانند كه او مربي بزرگي بود. بارها و بارها حسين رضازاده و ديگر وزنهبرداران نسل طلايي وزنهبرداري ايران به اين نكته اعتراف كردهاند كه "مديون ايوانف هستند". او وزنهبرداري را خوب ميشناخت. آيندهنگر بود. از علم آناتومي وزنهبرداري اطلاعات كامل داشت. استعدادها را در سنين پايين به خوبي شكار ميكرد. خوب تمرين ميداد. با نظم و ديكتاتور بود و از همه مهمتر با توجه به اين كه مدتها در تيم ملي بلغارستان در كنار مربي بزرگي همچون "آباجيف" دستيار و پزشك بود، به خوبي از روشهاي تغذيهاي مجاز و غير مجاز، راههاي استفاده از آن و نحوه دريافت نتيجهي مناسب آگاهي
داشت. همهي اين عوامل او را به استثنايي در ميان مربيان وزنهبرداري جهان بدل كرده بود.
اما از همهي اين خصوصيتهاي معمار نسل جديد وزنهبرداري ايران كه بگذريم، نكتهي مهم، بصيرت ايوانف در انتخاب چهرهها و استعدادهاي جوان بود. او پس از حضور در ايران در سالهاي 1994 و 1995، حسين رضازاده را در جريان مسابقههاي قهرماني ايران شكار كرد. در دور دوم حضورش در ايران در سال 2004 و 2005 هم تيم جديدي را از ميان همه استعدادهاي ايران انتخاب كرد كه يكي از آنها برايش جايگاه ويژهاي داشت. او نخستين قهرمان ايوانف در دور جديد فعاليتش در ايران بود و به آيندهي او بسيار اميد داشت. ايوانف به اندازهاي قدر اين قهرمان جهان را ميدانست كه حاضر شده بود از كنار همهي فوق سنگينهاي ايران بگذرد و او را در اردو كنار رضازاده نگاه دارد. توجه زيادي به او داشت و - اميدوار كه هيچ- مطمئن بود كه او روزي وزنهبردار بزرگي خواهد شد.
اما متاسفانه موضوع "لو رفتن" دوپينگ تيم ملي وزنهبرداري ايران، هم اميدهاي ايوانف را بر باد داد و هم اميدهاي علاقهمندان و نزديكان به وزنهبرداري را.
*** پديده، دو سال پس از كشف
به هر حال از آن ماجرا اكنون چيزي حدود دو سال ميگذرد. درست است كه "سعيد عليحسيني" قهرمان دو سال پيش جوانان جهان مجبور شد دو سال سخت را در بدترين شرايط تمرين كند. تهمتها و افتراها و نيش و كنايهها را به جان بخرد، اما لطف خدا، تلاش خودش، همراهي پدرش (عزيز عليحسيني، قهرمان سابق وزنهبرداري سنگين وزن آسيا) و حمايت فدراسيون وزنهبرداري و باشگاه مناطق نفتخيز جنوب باعث شده تا اين جوان تنومند و غولپيكر به قدري خوب تمرين كند و آماده باشد كه بشود به ركورد شكنياش اميدوار بود.
*** جايگاه برباد نرفتني رضازاده
قبول داريم كه رضازاده قهرمان بزرگي بوده و يادش در خاطر همهي علاقهمندانش باقي خواهد ماند و قبول داريم كه در صورت پاك شدن نامش از ليست ركوردهاي جهان و المپيك، چيزي از شان او كم نخواهد كرد. اما امروز عليحسيني قهرماني است كه ميتوان اين قدر به او اميدوار بود كه پا جاي پاي قويترين مرد جهان بگذارد.
"عليحسيني" اين روزها در اوج آمادگي است. درست است كه محروميت مانع حضور او در مهمترين رقابتهاي دو سال اخير و به ويژه بازيهاي المپيك پكن شد، اما او به اندازهاي خوب تمرين كرده و قدري انگيزه داشته كه حداقل در تمرين از ركوردهاي كنوني دستهي فوق سنگين جهان فراتر رفته است. او در حركت يك ضرب بارها و بارها وزنههاي بين 210 تا 212 كيلوگرم و به ندرت بالا تر از آن را بر روي سرش مهار كرده است. اين در حالي است كه ركورد كنوني جهان 213 كيلوگرم است.
در حركت دو ضرب هم وضعيت بسيار خوبي دارد. همين مقايسه يك ضرب را هم ميتوان در دو ضرب انجام داد. همهي اينها را در شرايطي فرض كنيد كه او هنوز كمتر از 21 سال سن دارد. هنوز در ردهي جوانان وزنه ميزند و هنوز به آينده اميدوار است. نكتهي بسيار مهم و اساسي در مورد عليحسيني اين است كه آخرين آزمايشها نشان داده او "پاك" است.
تمرينهاي بينظير او، بارقههاي اميد را در ذهنها پديد ميآورد. بارقههاي حضور مجدد يك ستارهي پرفروغ در ورزش ايران. اما آيا به واقع عليحسيني ميتواند ستارهي جديد وزنهبرداري ايران و جهان باشد؟ آيا او ميتواند در يك مسابقهي رسمي به ركورد بالاتر از 213 كيلوگرم در حركت يك ضرب، 263 كيلوگرم در حركت دو ضرب و يا ركورد مجموع 472 كيلوگرم در مجموع برسد؟
بايد نشست و اميدوارانه در پاسخ اين سوالها بود.
با اين حال عليحسيني دو مسابقهي پياپي در آبان و آذر ماه دارد كه هر دو در كرهي جنوبي است. نخستين مسابقهاش چند روز ديگر در مسابقههاي باشگاههاي آسيا دركرهجنوبي است و بار ديگر آذر ماه براي حضور در مسابقههاي وزنهبرداري جوانان آسيا است كه به كره ميرود. او دو بار در دو ماه فرصت دارد كه خودش را نشان دهد. شايد كسي در نخستين قدم از او توقع بالايي نداشته باشد كه ركوردهاي بينظير رضازاده را بشكند، اما بايد حداقل به ركوردهايي، نزديك ركوردهاي خودش برسد.
اميدواريم كه او موفق باشد و اميدواريم كه افرادي كه توانايي و گنجايش بزرگ شدن اين ستارهي جديد را ندارند بدين نكته توجه كنند كه "عزت را خداوند به انسان عطا ميكند و خودش هم توانايي باز پس گرفتن آن را دارد."
دلم را هيچکس باور نداشت